Monthly Archives: February 2009

ปีนี้รู้สึกดีกว่าปีที่แล้วเยอะเลย ปีนี้มีคนอวยพรเยอะมาก ยังคงไปฉลองวันเกิดอยู่กับม่าม้าและครอบครัวที่จันเหมือนเคย แต่ปีนี้รู้สึกไม่ทุกข์ร้อนเหมือนที่เคยเป็น มีความสุขมากๆ เริ่มจากพี่..ที่อยู่อวยพรตั้งแต่ ห้าทุ่มของวันที่20 ทั้งๆที่เช้า21 ต้องเดินทางแต่เช้ามืด แต่ว่า ไม่อยากวางสายนี่นา คุยถึงตีอะไรก็ไม่รู้ พี่เขารออวยพรเป็นคนแรก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้รู้สึกว่าเขาเฉยๆไม่ได้สนใจอะไรเลย ไม่แยแสอะไรทั้งสิ้น ทำอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เสียใจ แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงยังคุยอยู่ได้ เหมือนสิ่งเสพติตอย่างนึงเลย ฮ่าๆๆ แต่ต่อไปนี้จะไม่รีบร้อนแล้วหล่ะ เรื่อยๆ ใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ทำยังไงมันก็คงไม่ใช่ ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า ให้โอกาสทั้งเขาและฉัน จากคนที่ไม่พูดก็กลายเป็นคุยเก่ง กลายเป็นแคร์มากขึ้น พูดจาน่ารักขึ้นเยอะเลย เลยอดไม่ได้ที่จะคุยด้วยทุกวัน พอเช้าวันเสาร์ก็ไปรับป้าตุ๊แล้วก็ไปเดินเล่นที่บิ๊กซีชลบุรีเพราะว่าป้าตุ๊จะพาไปซื้อ เครื่องสำอางค์ ป้าตุ๊บอกว่าวันนี้วันเกิดหนู หนูต้องได้ทุกอย่างที่หนูอยากได้ ป้าตุ๊ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันสำคัญสำหรับครอบครัวฉันมาก ปีนี้ฉันมีความสุขสุดๆเลยหล่ะ ฉันยังคงมีคนที่รักฉันมากมาย ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวฉัน พี่… และพี่…และเพื่อนๆที่น่ารักทั้งหลาย … Continue reading →

  Quote Talking about YouTube – MV ความคิด A Moment In June ณ ขณะรัก – Stamp       ยังเดินผ่านทุกวันที่ที่เราพบกันเมื่อก่อนยังจำซ้ำๆ ได้ทุกตอนราวกลับมีใครมาหมุน ย้อนเวลา แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิดในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้วยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แววเธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อนคืนมาหา ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้เผื่อวันไหนเธอผ่านมาเห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่าเคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้อาจไม่เห็นได้ด้วยตาฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้ามันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ อยากเจอเธอเหลือเกินเพราะก่อนที่เราต้องเดินแยกทางฉันมีความคิดหลายๆ อย่างหลายอย่างเหลือเกิน ที่ฉันไม่ได้พูดไป แต่กลับมานึกขึ้นได้ในเวลานี้ในเวลาที่เธอเดินจากฉันไปแสนไกลหากเธอนั้นยังอยู่ จะกอดเธอให้ชื่นใจและคjอยพูดออกไป ทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉัน ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้เผื่อวันไหนเธอผ่านมาเห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่าเคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้อาจไม่เห็นได้ด้วยตาฉันจะฝากเอาไว้ … Continue reading →

เกลียดเสาร์อาทิตย์ ฉันเกลียดเสาร์อาทิตย์เมื่อตอนไม่มีใคร ทำไมต้องมีเสาร์อาทิตย์ด้วย อยากทำงานมันให้ครบ 7 วันไปเลย ไปกินข้าวกับที่บ้านมา ป้าตุ๊คงเห็นว่าฉันซึมๆมั้ง ไม่ออกไปไหน เลยบอกว่าไปกินข้าวบางปูกัน จริงๆแล้วฉันไม่อยากไปหรอก เพราะบางปูเนี่ย ฉันอยากไปกับแจ็ค ไปกินข้าวถ่ายรูปด้วยกัน ตอนเย็นๆ แต่มันไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว ฉันเพิ่งเปิดถุงพลาสติกที่แจ็คใส่ของมาคืนก่อนออกไปบางปู ในถุงรองเท้าแตะของฉัน มีพวงกุญแจที่ฉันทำให้เขาอยู่ในนั้นด้วย เห็นแล้วน้ำตาไหลเลย ไม่อยากจะเชื่อว่าจะทำร้ายกันได้ขนาดนี้ เขาไม่จำเป็นต้องเอามันมาคืนก็ได้ เพราะฉันตั้งใจทำให้ ไม่คืนธรรมดา ใส่รวมมากับรองเท้าแตะ คือทำยังไงก็ได้ให้ฉันเจ็บให้ได้มากที่สุดใช่ไม๊ นี่ใช่ไม๊ที่ต้องการ อยากทำอะไรก็เชิญเลย เอาให้พอ ให้สะใจ ถ้าคิดดีแล้วว่าสิ่งที่ทำลงไปแล้วจะไม่กลับมาเสียใจทีหลัง… นกนางนวลยังเยอะอยู่ที่บางปู แต่มันไม่สามารถดึงความคิดฉันไปจากเรื่องพวกกุญแจได้เลย ฉันยังคงหดหู่กับภาพที่เห็น ยังเจ็บแปลบกับสิ่งที่เจอมา มันไม่เคยจางหายไปเลยสักนาที ทะเลสวยๆ พระอาทิตย์ตก บรรยากาศดีๆ มันยิ่งทำให้ฉันหดหู่ใจ … Continue reading →

นั่นสิ แปลกหรอ แค่ช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาฉันแค่อยากแต่งตัวดี อยากสวยบ้าง มันแปลกมากนักหรอ เมื่อวานฉันใส่ dress สีม่วง พอเดินเข้าออฟฟิศ ทุกคนก็ทักว่าจะต้องมีเดตเย็นนี้แน่ๆเลย แต่เปล่าเลยไม่มีหรอก ได้แต่เออออห่อหมกไป จริงๆแล้วไม่ได้ไปไหนเลย นายก็ถามตอนประชุมว่า วันนี้ไปไหนกับแฟนจ้ะ เหอะๆๆ นึกในใจ แฟนหรอ คุยยังไม่คุยกันเลย แล้วจะไปไหนหล่ะคะ แต่ก็ได้แต่ตอบนายไปว่า ไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ แค่อยากสวย นายบอกดีๆๆ พี่ชอบ เรียกความสนใจดี วันนี้สวยดีนะ แต่งบ่อยๆสิ เมื่อวานโดนทักตั้งแต่เช้ายันเย็น วันนี้เอาอีกแล้ว จริงๆแล้วฉันก็แค่แต่งตัวแปลกไปจากที่เคยแต่งมาทำงานเท่านั้นเอง จริงๆแล้วฉันก็แต่งแบบนี้ไปเที่ยวบ้าง วันนี้คนก็ทักตั้งแต่หัวซอยยันท้ายซอย จะแปลกไปบ้างก็ตรงที่เข็มขัดแดงเนี่ยแหล่ะ ปกติฉันคงแต่งตัวจืดๆเรียบๆมั้ง พอมีสีสันเลยกลายเป็นจุดสนใจ คนในออฟฟิศแซวอีกแล้วว่า แหม … Continue reading →