Monthly Archives: January 2009

เมื่อไหร่ฉันจะนิ่งสักทีนะ ทำงานไม่ได้เลย ทั้งๆที่อาทิตย์ก่อนนิ่งได้ระยะนึงแล้ว แต่พอมีอะไรมากระทบเมื่อวันอาทิตย์เย็นนี่แกว่งไม่เป็นท่าเลย สติแตก โทรหาไอ้แนชแล้วร้องๆๆๆๆไห้ ยิ่งนึกยิ่งเจ็บ เขาบอกว่า "ถ้าผมบอกคุณว่าผมมีคนอื่นแล้ว คุณจะเชื่อผมไม๊เนี่ย หรือต้องให้เขาโทรมาคุยกับคุณเอง" เจ็บดีจัง นึกถึงทุกครั้งน้ำตาไหลทุกครั้ง ถ้าจะไป ไปดีๆก็ได้ ฉันเลวร้ายขนาดเป็นเพื่อนก็ไม่ได้เลยหรอ ฉันยังคงถามตัวเองว่า ฉันผิดอะไรนักหนา ไม่เคยนอกใจ รักเดียวใจเดียวมาตลอด มีใครเข้ามาก็ไม่สนใจ แล้วมันยังไงกัน มึนๆงงๆ เจ็บจนจุกเลย หมอก็ไม่ไปหาแล้วเป็นอะไรก็ช่างมัน แกว่งไปเลย เจ็บไปเลยให้พอ เอาให้ลงไปสุดๆเท่าที่จะรู้สึกได้ไปเลย คนบางคนคงอยากเห็นฉันเป็นแบบนี้สินะ ยิ่งตายไปเลยได้คงดีสำหรับเขา ไม่เข้าใจ.. แต่ตอนนี้ ก็ไม่อยากรู้แล้วหล่ะว่าทำไม รู้แค่ว่าเขาอยากให้เจ็บ ให้แย่ ฉันก็เป็นอยู่แล้วนี่ไง ดูซะให้พอ..สะใจรึยัง วันที่เอาของมาคืนหน้าฉันเขายังไม่อยากมองเลย ให้เข้าบ้านก็ไม่เข้า ฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ … Continue reading →

เพื่อนไม่เคยทิ้งกัน..คำนี้มันศักดิ์สิทธิจริงๆนะ ไม่ว่าเราจะเป็นอะไรมา เพื่อนไม่เคยเกี่ยงที่จะช่วยประคองเราไปเดินผ่านพ้นปัญหาไปได้ ต่อให้จะขนาดไหน เพื่อนจะยืนข้างเราเสมอ เพื่อนไม่เคยหวง ไม่เคยหึง มีแต่ห่วง หลังจากที่เพื่อนๆรู้ว่าฉันมีปัญหาต่างก็เปลี่ยนหน้าพากันโทรมาคุย แล้วถามไถ่ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนี้ แล้วก็ให้คำปรึกษาต่างๆนาๆ ก่อนหน้านี้ทุกข์ใจมาก เหมือนคนหลงทาง หาทางออกไม่เจอ เดินไปไหนก็ไม่ถูก จมอยู่ในก้นบึ้งแห่งความทุกข์ หนิงเคยชวนฉันไว้ตั้งแต่ก่อนหน้าเกิดเรื่องแล้วว่าไปเที่ยวกันอาทิตย์นี้ ให้ชวนแจ็คไปด้วย แต่ว่ามาเกิดเรื่องซะก่อน แต่ฉันก็ยังไปนะ ก้อบอกตัวเองว่าก็ดีเหมือนกันเผื่อได้คุยกับเพื่อนแล้วจะรู้สึกดีบ้าง จริงดังที่คิด ก่อนไปนั่งเล่นเมื่อวันศุกร์ แนชแวะมารับฉันที่ออฟฟิศ คุยเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นให้มันฟัง มันก็ให้คำปรึกษาที่ดีนะ ดูเหมือนสิ่งที่มันพูดจะถูก มันทำให้ฉันเข้าใจอะไรมากขึ้น สบายใจมากขึ้น มองอะไรที่กว้างออกไป พอกินข้าวกันเสร็จก้อนั่งรถไฟฟ้าไปนั่งเล่นกัน เมากันหัวทิ่มหัวตำ แต่ฉันไม่เมานะ มีสติตลอด เพราะพวกมันเมา เลยกลัวว่าจะไม่มีใครพาใครกลับบ้าน แล้วก็นัดกับหนิงไว้ว่าวันเสาร์จะไปบางแสนนั่งกินไวน์กัน เพราะฉันกลุ้มใจ อยากเห็นทะเลอีกแล้ว … Continue reading →

Why can u b patient like this,Aummy!! Why do u have to b patient wz many discourage words from him? I asked myself many times. U all may wonder and question same mine. I will tell u all( I actually … Continue reading →

ตั้งแต่มีแฟนมา มีแจ็คกี้นี่แหล่ะที่โชคดีสุดแล้วมั้ง เพราะตลอดเวลาที่คบกัน ฉันไม่ได้สนใจหรือมองใครเลย อีกอย่างไม่ค่อยมีใครเข้ามาด้วยแหล่ะ แต่ว่าฉันก้อไม่รู้ว่าเขาจะคิดว่ามันเป็นโชคดีสำหรับเขาไม๊นะ ฉันว่าฉันทุ่มเทยอมทุกอย่างเท่าที่จะยอมได้เลย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เมื่อวานขับรถไปหาแจ็คเพราะทะเลาะกันแล้วฉันเริ่มรู้สึกแย่มาหลายวันแล้ว เลยอยากเคลียร์ ขับรถไปร้องไห้ไป แต่ครั้งนี้แปลกแหะ รู้สึกว่าต้องไปให้ได้ ร้องไห้หนักๆตลอดทางไปสละบุรี คุยกับหนิงไปตลอดทาง จนสุดท้ายแจ็คโทรมาแล้วบอกว่าให้เจอปั๊มไหนให้จอดรถรอเดี๋ยวมาหา ตอนแรกคุยกันไม่รู้เรื่อง ฉันยังคงร้องไห้อยู่ ขับรถออกมาแต่ไม่ได้กลับบ้าน แจ็คก้อคิดว่ากลับบ้าน สุดท้ายคุยกันแจ็คบอกว่าจอดรถเข้าข้างทางเดี๋ยวแจ็คไปหา ไม่ต้องขับต่อไปแล้ว แจ็ครู้ว่าไม่ไหวแล้ว เพราะร้องไห้หนักๆมาตลอดครึ่งวัน สุดท้ายก้อเคลียร์กันได้ แต่ว่าดูเหมือนแจ็คแข็งขึ้นไม่อ่อนโยน ห่วงใยฉันเหมือนเดิม ทำไมฉันต้องเจออะไรที่หนักๆแบบนี้นะ ขอฉันมีความสุขบ้างไม่ได้หรอ ทำไมช่วงเวลาที่ฉันมีความสุขมันช่างสั้นจัง ฉันทนทุกข์ทรมานมาตลอดเกือบปี มีความสุขแค่สามเดือนก้อจบแล้วหรอ มันช่างไม่แฟร์เอาซะเลย เส้าจัง…

วันนี้แวะไปหาหมอมา เพราะรู้สึกเจ็บหน้าอกแปล๊บๆ หมอบอกว่า อย่าเครียดมากนัก เป็นอาการเครียด ถ้าปล่อยให้เป็นต่อไปกล้ามเนื้อหัวใจทำงานหนักมากไป ไม่ดี แล้วมนจะพัฒนากลายเป็นโรคหัวใจไป รู้สึกแย่จัง ไม่อยากทำอะไรเลย วันนี้เป็นอีกวันสินะที่กินข้าวไม่ลง ก็คงเป็นอย่างที่แจ็คว่าแหล่ะมั้ง อุ้มคงใช้กรรม ข้อดีของการอกหักคือกินข้าวไม่ลงอีกแล้ว ถ้ามองในแง่บวกคือ จะทำให้เราผอมลง โดยไม่ต้องออกแรงมาก เพียงแค่หัวใจอ่อนแอลงแค่นั้น ฉันเพิ่งอ่านเมล์ฉบับนึงที่เกี่ยวกับโรคหัวใจเฉียบพลัน ไม่แน่อีกหน่อยฉันอาจจะเป็นก็ได้ หมอบอกให้พักผ่อนและหยุดคิด หยุดกังวลทุกเรื่อง นอนให้พอ แต่ทำยังไงฉันก็นอนไม่หลับ มันทรมานจัง หน้าอกก็ยังเจ็บอยู่ เฮ้อ ปีนี้แย่ตั้งแต่ต้นปีเลยสินะ แล้วฉันจะไปต่อถึงปลายปีไม๊ ฉันจะล้มลงอยู่กลางทางรึป่าว ในเมื่อคนที่เคยเดินข้างๆเขาก้อไม่เดินด้วยอีกต่อไปแล้ว…

ทะเลาะกันครั้งนี้ทำไมมันรุนแรงนักนะ ทำเหมือนไม่แคร์กันอีกแล้ว ปิดโทรศัพท์หนี ไม่โทรปลุก ไม่ส่งเมล์มาทักทายตอนเช้าเหมือนเคย เกลียดช่วงเวลาแบบนี้จัง ปีนี้ดวงชงกันทั้งคู่ ทำไมนะ แค่อยากมีคนอยู่เคียงข้างเวลาเจอปัญหา แต่กลับต้องเป็นแบบนี้ทุกที เหนื่อยและจ็บหัวใจจัง เจ็บจริงๆนะ ไม่รุ้ว่าวันไหนจะหัวใจวายเฉียบพลัน แต่มันคงไม่ทรมานมากเท่ากับตอนนี้หรอกเนอะ..ฟ้าถ้าไม่ส่งมาให้เธอมีใจ บอกกันสักคำเป็นไรเหตุใดต้องมาทำร้ายกัน…

เมื่อความรักที่เคยหวาน กลายเป็นความขมเมื่อฉันกลายเป็นแค่ลมในสายตาเธอวันนี้ ไม่มีแรงเหลือ เมื่อคนที่เคยไว้ใจทำร้ายกันได้ลง เกิดเป็นแผลที่ตรงจิตใจ ก็ไม่ระวังกว่าจะรู้ว่าโดนหักหลัง ก็ทิ้งกันไปเปลี่ยนให้ฉันเป็นคนอ่อนแอแต่ไม่ได้แปลว่าขอให้เธอกลับมารักฉันเข้าใจไหม * แค่หัวใจมันไม่เคยเจ็บขนาดนี้ก็หัวใจมันไม่เคยรักใครเท่าเธอมาก่อนที่ฉันตอนนี้ บ้าบอไม่มีเหตุผลว่าหัวใจมันไม่เคยโดนกรีดเป็นแผลแต่ฉันอยากให้เธอรู้ สิ่งเดียวที่ฉันแคร์คือหัวใจฉัน เพราะมันต้องทนอยู่เพื่อสู้ความจริงให้ไหว ต่อให้รักเธอแค่ใหน แต่ว่าวันนี้จะลืมเรื่องราวที่มี ชีวิตช่วงที่เลวร้ายกอดตัวเองไว้ อีกนานถึงยอมให้ใจมันรับใครเข้ามา อยู่กับแผลที่ตรงจิตใจ ก็แค่ลำพังอยู่กับแผลที่โดนหักหลัง และไม่มีใครต่อให้ฉันจะดูอ่อนแอแต่ไม่ได้แปลว่าขอให้เธอกลับมารักกันเข้าใจไหม ชอบเพลงนี้จัง…