Monthly Archives: August 2008

ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดจะดูหนังเกาหลีเลย เพราะคิดว่าตัวเองคงไม่ชอบหนังแนวนี้ แต่ว่าเรื่องมันสืบเนื่องมาจากการไปแม่สายกับม่าม้าเมื่ออาทิตย์ก่อน แล้วได้ซื้อDVD หนังเกาหลีมา ม่าม้าเนี่ยชอบดูมากๆ ฉันเดินๆแล้วก็เจอ coffee prince ม่าม้าบอกว่าสนุกดีลองเอาไปดูสิ เลยซื้อมา สรุปหลังจากที่กลับมากรุงเทพ ทุกคืนหลังเลิกงาน ฉันต้องมานั่งดูจนดึกดื่น ยิ่งดูก็ยิ่งชอบพระเอกน่ารักจัง ดูไปดูมาจนถึงแผ่นสุดท้าย แล้วฉันก็เริ่มรู้สึกว่าพระเอกหน้าคุ้นๆนะเนี่ย เหมือนใครที่ฉันรู้จ้กหว่า จนถึงตอนสุดท้ายของเรื่องแล้วฉันก็คิดออก…ติ้ง!!! พี่สันนี่เอง พระเอกในเรื่องนี้ชื่อ"ฮานกร" หน้าตาคล้ายพี่สันมากๆ แต่ว่าพระเอกหุ่นดีกว่า ยิ่งดูหนังเรื่องนี้ยิ่งคิดถึงตัวเอง ว่าถ้าเรามีแฟนเราก็คงมีความสุขแบบนี้เนอะ เมื่อไหร่น้อ ฉันจะมีเรื่องราวความรักที่ทำให้ฉันมีความสุข แล้วทำให้ฉันอมยิ้มทุกครั้งเมื่อนึกถึงอีกสักที ตอนนี้ว่างเปล่า..เมื่อไหร่พระเอกในชีวิตจริงของฉันจะปรากฏกายออกมาซะทีน้อ ขอแว๊ปนอกเรื่องหน่อยนะ..เมื่อคืนไปเลี้ยงส่งพี่ที่ทำงานที่เขาลาออกมาด้วยหล่ะ ไปเกะกันที่ใบไม้ร่าเริงแถวอโศก เรื่องมันไม่มีไรมากหรอกก็เหมือนเคย แต่ทว่าไฮไลท์ของเรื่องเนี้ยมันอยู่ตรงที่มีพี่ที่ออฟฟิศอีกคนที่ยังไม่ได้ลาออกแต่ก็แทบจะเป็นแก๊งที่ไปร้องเกะด้วยกัน กินข้าวด้วยกันค่อนข้างบ่อยเนี่ยแหล่ะ เรียกได้ว่าสนิทเลยทีเดียว หลังจากที่เมื่อหลายเดือนก่อนเราเคยไปโรงเบียร์กันแล้วฉันก็เห็นว่าความประพฤติพี่เขาเป็นไงเวลาเมา ครั้งนั้นก็ไม่คิดไรมากหรอก คิดว่าเขาเมาเลยไม่ถือสา ก็แค่รู้สึกว่า โห..จากคนที่สุภาพไหงพอเหล้าเข้าปากมือกลายเป็นปลาหมึกฟระ … Continue reading →

นี่เป็นปีแรกหล่ะมั้งที่ฉันได้ตระหนักถึงความสำคัญของวันแม่ หลายปีมาแล้วที่ฉันคิดแค่ว่าฉันต้องซื้อของขวัญสำหรับวันแม่ แต่ปีนี้ ฉันหมดปัญญา ฉันคิดไม่ออกว่าฉันควรจะซื้ออะไรให้ม่าม้ากับป้าตุ๊ดี ป้าตุ๊เนี่ยไม่ว่างทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาเลย ส่วนฉันเนี่ยตอนแรกมีประชุมวันพุธที่ 13 แต่พอเอาเข้าจริง ดันเลื่อนประชุมซะนี่ ม่าม้าต้องขึ้นไปที่เลยเพื่อไปทำธุระภายในวันที่ 14 ม่าม้าเลยชวนฉันไปด้วยฉันเลยตกลงไป ฉันแบกกล้องไปด้วยหล่ะ พี่ที่ทำงานแซวว่า แหม..เที่ยวไม่มีวันพักผ่อนเลยนะ เมื่อวันที่ 11 ก็แบกกระเป๋ามา วันที่ 13 เอาอีกละ ชีพจรลงเท้าจังนะเรา แหะๆๆ ตอนเย็นป๊ามารับฉันไปส่งที่สยามเพราะนัดม่าม้าไว้ เราออกจากสยามกันตั้งแต่ทุ่มครึ่ง ฉันหลับตลอดทางเลยหล่ะ ฮี่ๆๆ ก็มันเหนื่อยนี่นา เพราะคืนวันที่ 13 กว่าจะได้นอนก็ตีสองอีกเช่นกัน พอดีว่าใหญ่ เพื่อนที่เป็นทหารเรือโทรมาปรึกษาปัญหานิดหน่อย คุยเพลินเลยดึกดื่นเลย ฉันหลับไปจนถึงจังหวัดเลยหล่ะ ถึงโน่นก็ตีสามได้แล้วหล่ะ เราก็เข้าโรงแรมกัน พอเช้าก็ไปปากชมกันเพื่อทำธุระ แล้วก็ถ่ายรูป … Continue reading →

ฉันตกลงกับเจี๊ยบและบีแล้วว่าฉันจะไปทำบุญวันแม่กับพวกมันที่อยุธยาวันที่ 12 ฉันเอากล้องไปถ่ายรูปด้วย ฉันไปนอนวันที่ 11 ที่ห้องชมพู่เพราะว่าเราต้องออกเดินทางกันตั้งแต่เช้า ตอนแรกก็ไม่รู้จะไปเมืองทองยังไง เพราะว่าจากออฟฟิศฉันก็ไม่เคยไปไหนนอกจากสยามและกลับบ้าน ไม่รถไฟฟ้าก็แท็กซี่ แต่ว่ามีผู้ชายใจดีคนนึงยอมนั่งรถจากที่ทำงานของเขาที่อยู่ที่บางประกงเพื่อมารับฉันไปส่งที่เมืองทอง มาช่วยฉันหิ้วของ ฉันไม่รู้เลยว่าต้องไปยังไง พี่เขาจัดการให้หมด โดยมารับที่ทำงานแล้วก็เดินไปขึ้นรถไฟฟ้าไปลงอนุสาวรีย์แล้วต่อรถไปเมืองทอง ฉันก็ยิ่งโง่ๆอยู่เดินโง่ๆตามพี่เขาไป แล้วฉันก็เพิ่งมารู้ตอนเดินทางว่า พอพี่เขาส่งฉันเสร็จเขาต้องกลับไปทำงานที่บางประกงอีก รู้สึกผิดยังไงไม่รู้อ่ะ เลยถามเขาว่ากินข้าวกันก่อนไม๊เด๊วเลี้ยงเอง พี่เขาเลยบอกว่า หิวแล้วสิเราน่ะ กินข้าวก่อนก็ได้ แล้วค่อยเข้าไปเมืองทอง ฉันบอกพี่เขาว่ากินแถวไหนดีตอนลงรถไฟฟ้า พี่เขาเลยบอกว่าไปกินเดอะมอลล์เถอะ เพราะว่าแถวนี้มันสกปรก ฉันไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย แหะๆๆ แบบว่าอาการคงออกประมาณว่าหิว เดินผ่าน mr.bun ก็บอกพี่เขาว่า หูย..หอมจังเลย น่ากินๆๆๆ แถวนี้ขนมเยอะจัง น่ากินชะมัด พี่เขาก็เลยรู้เลยว่าฉันหิว หุหุ พอถึงเดอะมอลล์พี่เขาก็ขอแวะซื้อของให้วันแม่หน่อย เพราะเขายังไม่ได้ซื้ออะไรเลย แล้วพี่เขาก็บอกให้ฉันช่วยเลือกให้หน่อย … Continue reading →

เมื่อวานไม่มีแพลนอะไรนอกจากไปหาหมอตาที่นัดไว้มาเดือนนึง แต่วันนี้หมอที่เคยหาไม่ลงตรวจ ที่ไปหาน่ะหรอ ก็เพราะเยื่อบุตาอักเสบจากการใส่คอนแทคน่ะสิ พอเข้าไปตรวจก็เลยถามหมอ หมอก็บอกว่า ไม่มีทางหายหรอกเพราะว่ามีคอนแทคเลนส์เป็นสิ่งแปลกปลอมอยู่ในตา ต้องหยอดยาคอยคุมไม่ให้มันอักเสบมากไปกว่านี้เรื่อยๆ – -" สรุป..ตาของฉันก็ทรงๆไม่ดีขึ้นไม่แย่ลง กว่าจะหาหมอเสร็จก็บ่ายโมงแล้ว แล้วก็ไปเซ็นทรัลต่อ เพื่อไปจ่ายค่าอิจนเตอร์เนต แล้วก็ซื้อของได้ของมาเพียบ ได้ eye gel ด้วย ไม่รู้ดีป่าว แต่ว่าถูกอ่ะ พี่กรว่าเลยว่าไม่มี อย. แล้วเป็น cosmetic ด้วย อันตราย แต่จะทิ้งก็เสียดาย เลยบอกพี่เขาไปว่า ก็ให้พี่ซื้อให้แล้วพี่ไม่ซื้อนี่ ความผิดพี่เลย ฮ่าๆๆ เสร็จโน่นแน่ะ บ่ายสี่โมงแล้ว คือก่อนออกจากบ้านตกลงกับน้าว่าจะไป พธม กัน ไปดูว่าเขาเป็นยังไงกันก็ใส่เสื้อเหลืองไปกัน แต่ไม่รู้ว่าไปยังไง ไม่กล้าขึ้นแท็กซี่ด้วย โดนรถเมล์มันแกล้งอีกเซ็งเลย … Continue reading →

เมื่อวานอยู่ดีๆนายก็เดินมาบอกว่า วันนี้มีประชุมนะ ตอนบ่ายสามโมง ซึ่งฉันก็นั่งทำงานไปอย่างซังกะตาย พอสามโมงก็เข้าประชุมกันก็คุยเรื่องงานและก็ปัญหาต่างๆ เห็นตัวเลขแล้วก็เซ็งมีปัญหาโน่นปัญหานี่ ติดขัดไปหมด เห็นแล้วเริ่มปลง ทำใจ เซ็งๆ พอคุยเรื่องงานเสร็จนายก็หยิบซองขาวขึ้นมาฉันกับพี่ที่เข้ามาพร้อมกันมองหน้ากันอย่างงง แล้วนายก็ยื่นซองขาวส่งให้ อะไรหว่า แล้วนายก็บอกว่า…หลังจากที่ทำงานกันอย่างหนัก ทุ่มเทกันเต็มที่ จนผลงานออกมาเกินคาดที่ตั้งไว้ พี่เลยโปรโมทเราทั้งสองคนให้เป็น senior ทั้งคู่ แม้ว่าเงินเดือนอาจจะขึ้นไม่เท่าไหร่แต่อย่างน้อย ก็เป็นสิ่งที่ทำให้รู้ว่าบริษัทเรารับรู้ถึงการทุ่มเทในการทำงานของเรานะ ฉันไม่ระแคะระคายเรื่องนี้มาก่อนเลย มีเพียงเมื่อวันอังคารพี่อิทที่ตีสควอร์ชด้วย เดินผ่านแล้วแซวว่า ว่าไง senior ฉันก็งง แล้วก็นึกไปถึงเมล์ที่แก ฟอร์เวิร์ดให้เป็นเรื่องสาวพันธมิตรกับสาว นปก ฝ่ายพันธมิตรนี่มีแต่คนสวยๆ แต่นปกนี่แบบว่าในเมล์ไม่ไหวเลย ฉันเลยตอบเมล์กลับไปหาแกว่า อีกหน่อยจะมีรูปฉันอยู่ในลิสสาวสวยๆพวกนี้ พี่คอยดูนะ คริคริ ฉันก็นึกว่าที่แกแซวเนี่ยเป็นเรื่องนี้ ประมาณว่า senior citizen ไรเงี้ย ก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่ที่น่าแปลกคือ ฉันไม่รู้สึกดีใจเท่าที่ควร มันยังไงไม่รู้ … Continue reading →

เมื่อวานไปกินข้าวกับเพื่อนเก่าด้วย แต่มีไม่กี่คนหรอก มีออย โอ๊ะ ตา เปิ้ล หนิง แล้วก็ฉัน พอดีว่าเมื่อวานมีงานเลี้ยง month end party ที่ออฟฟิศด้วย ก่อนไปหาหนิงฉันก็ซัดวอดก้าไปแล้วเต็มคราบ แล้วจะขึ้นรถไฟฟ้าไปไงหว่า เพราะหน้าแดงมาก ฉันเลยโทรบอกหนิงว่า รอแป๊บนึงนะเพราะว่ากินวอดก้าไปไม่เท่าไหร่เองแต่หน้าแดงมาก ไม่กล้าขึ้นรถไฟฟ้าไปหา หนิงก็หัวเราะ สักพักฉันล้างหน้าล้างตาไปยืนคุยกับพี่ๆที่ออฟฟิศ พี่ๆก็ถามว่าวันนี้จะไปไหนจ้ะคนสวย เลยบอกว่าอ๋อเด๊วจะไป slim พี่ พี่ก็ตกใจกัน เพราะว่าเมื่อวานฉันใส่เสื้อเหลือง ฉันก็ขำๆแล้วบอกว่า เป็นไงรักในหลวงดีมะ เขาฮิตกันพี่ไปมันทั้งๆเสื้อเหลืองเนี่ยแหล่ะ พี่ก็แบบว่าจริงหรอ ฉันเลยบอกว่าล้อเล่น ไปกินข้าวกันเพื่อนเฉยๆ ไม่ได้ไปเที่ยวกลางคืน พอทุ่มนึงฉันก็ออกจากออฟิศไปหาหนิง รอหนิงพักนึง ก็ออกจากเอ็มโพเรี่ยมกัน พวกที่เหลือไปที่ร้านแถวพระราม 6 กันแล้ว … Continue reading →