Monthly Archives: June 2008

ช่วงเดือนที่ผ่านมานี่ได้ไปเที่ยวทุกวันศุกร์เลย ได้อยู่กับเพื่อนๆอย่างสบายใจแต่ดูเหมือนว่าเวลาแห่งความสุขคงใกล้จะหมดลงในเร็ววันนี้ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาก็ไป slim อีกเช่นเคย ฉันนั่ง BTS พร้อมกระเป๋าเตรียมพร้อมไปนอนไม่บ้านหนิงก็ห้องชมพู่เหมือนเคย แต่วันนี้ดูเหมือนจะอ่อนแรงลงกว่าทุกศุกร์ เพราะว่าเมื่อวันพฤหัสก็ไปกินตะวันแดงกับพี่ๆที่ออฟฟิศมา กลับตั้งตีหนึ่ง วันนี้ก็คงไม่ต่ำกว่าตีสามอย่างแน่นอน ฉันไปหาหนิงที่ Emporium แล้วนั่งแท็กซี่ไป RCA กัน ฉันกะหนิงเดินเอาของไปเก็บรถเจี๊ยบกันก่อน เจี๊ยบมันบอกว่าฉันจอดรถเพื่อฉันโดยเฉพาะเลยนะเนี่ย เพราะลงบันไดปุ๊บเจอรถปั๊บ อิอิ เอาของเก็บก็เดินไปกินก๋วยเตี๋ยวกันกับหนิงให้ไอ้เจี๊ยบไปอยู่ที่โต๊ะเป็นเพื่อนไอ้บีก่อน เพราะต้องเฝ้าโต๊ะ วันนี้ได้โต๊ะร้อนมาก และที่สำคัญรอบข้างมีแต่ผู้หญิง วัยใสอย่างฉันก็เซ็งไปตามระเบียบ แหะๆๆ อีบีกะอีเจี๊ยบไป เซต้าก่อนเพราะวันเกิดเก๋เหลือฉันเฝ้าโต๊ะกับหนิงแต่หนิงก็ออกไปโทรศัพท์เหลือฉันคนเดียว ฉันนั่งกินไปเรื่อยๆ วันนี้เปิดเพลงเก่ามากกกก feel เดียวกับ 70 bar เลย เซ็งอีกรอบ กว่าหนิงจะมาก็นาน ฉันเลยเดินไปเข้าห้องน้ำทางเดินไปห้องน้ำนี่หนุ่มๆเพรียบ แหะๆๆ … Continue reading →

เมื่อวันสุขที่ผ่านมาไป slim อีกแล้ว ครั้งนี้มี แนช เจี๊ยบ ชมพู่ น้ำฝน บีดำ แล้วก็ฉันรวมทั้งหมดหกคนแล้วก็มีพี่ปุ้ยและพวกเจ๊บี(พี่หนิง) ไปร่วมแจมด้วย เราแยกออกเป็น 2 โต๊ะ แต่ติดกัน อาทิตย์นี้แม้ว่าคนจะน้อยลงเหลือแค่หกคนแต่เราก็ยังคงเปิดเหล้าสองขวดเหมือนเดิม – -" ทำไมกินกันดุจังหว่า เฉลี่ยแล้วเท่ากับกินสามคนขวดนึงอ่ะ แต่อาทิตย์นี้หน้าแปลกที่ฉันกินเยอะมากแต่ไม่เมาเหมือนอาทิตย์ที่แล้ว ตบ shot ไปไม่ต่ำกว่าสี่แก้วแถมโดนออกเดอะร็อคเป็นแบลคอีกตะหาก แต่ไม่ยักกะเมาแหะ อาทิตย์นี้ โฟร์มดมาด้วยอ่ะโฟร์น่ารักมาก สรุปแล้วคืนนี้ที่ไปเที่ยวกันในกลุ่มมีแต่ทอมกับดี้ มีฉันคนเดียวแหล่ะมั้งที่เป็นผู้หญิงอยู่คนเดียว แต่สนุกดี พี่ปุ้ยเต้นลืมแก่ไปเลย ตอนประมาณเที่ยงคืนกว่าๆก็มีผู้ชายคนนึงเมาๆหน่อยเดินผ่านมาแล้วก็เอาขวดเหล้ามาชนแก้ว ก็เลยชนด้วย เต้นไปเต้นมากลายเป็นมาโอบซะงั้น เวลาไปเที่ยวนี่เปลืองตัวชะมัดเลย แต่โชคดีที่เพื่อนๆเข้ามากันออกไป คงเห็นหน้าประมาณเมามากมั้งเลยทำแบบนี้ พอเต้นๆไปก็มีคนมาเต้นข้างๆมาสี – -" … Continue reading →

ทำไมดวงช่วงนี้มันแย่ยังงี้หนอ ไม่สบายใจเลย เดี๋ยวก็เรื่องงาน เดี๋ยวก็เรื่องส่วนตัว ทำให้ต้องอารมณ์เสียได้ทุกวัน เบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีไรดีมั่งไม๊เนี่ย เดี๋ยวก็เรื่องนั้นเรื่องนี้ เฮ้อ….แต่ฉันคงต้องหัดปลงและหัดโทษตัวเองบ้างแล้วหล่ะ เพราะถ้ามัวแต่โทษคนอื่น ฉันคงต้องหงุดหงิดยังงี้ไปตลอดแน่ๆ แต่มันอารมณ์เสีย เสียสุขภาพจิตจริงๆนะ เมื่อวานก็มีเรื่องกับที่บ้าน นี่ก็เอาอีกแล้ว…ทำไมมีแต่เรื่องซวยๆตอนที่ต้องต่อสู้ตัวคนเดียวลำพังแบบนี้ด้วยนะ ช่วงนี้ใครที่อยู่ใกล้ฉันก็ซวยไปด้วย เพราะฉันหงุดหงิดฟาดงวงฟาดงาใส่คนอื่นรอบข้างตายเกลื่อน คนที่มาจีบก็กระเจิงเหมือนกัน เจอฉันอารมณ์เสียใส่ ก็เข้าใจนะว่าเขาคงไม่รู้หรอกว่าควรทำยังไง แต่บางครั้งเวลาที่ฉันโมโห ฉันแค่ต้องการคนคุย ไม่ใช่ให้คนอื่นเอาเรื่องบ้าบอมาใส่หัวฉันเพิ่ม เข้าใจว่าจุดประสงค์แค่ต้องการให้ฉันอารมณ์ดี แต่การที่เอาเรื่องการเมืองมาคุยตอนอารมณ์เสียเนี่ย มันใช่เรื่องไม๊ เฮ้อ…เบื่อ บ้าบอ เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เมาอีกแล้ว ไปเมาอีกแล้ว เมื่อวันสุขที่ผ่านมานัดกับพวกแอน เจี๊ยบ หนิง เอ็ก แนน (เสมือน pre-reunion เลยเนอะ) เที่ยว slim กัน หลังจากที่ติดใจมาจากอาทิตย์ที่แล้ว ฉันกะไอ้แอนหรือชื่อใหม่ของมันคือ แนช(ขอเล่าท้าวความหน่อยเถอะ ไอ้แอนมันขยันเปลี่ยนเบอร์โทรมากๆ แล้วหลังจากที่มันเปลี่ยนชื่อ ไม่ใช่แค่ชื่อเล่นแต่เป็นชื่อจริงด้วยแล้ว มันก็เปลี่ยนเบอร์อีกแล้วก็ส่งเมสเสจมาบอกว่า คุณนภัสได้เปลี่ยนเบอร์แล้ว ฉันกะไอ้บีนักคิดกันอยู่ครึ่งวันว่า ใครวะ ตรูไม่เคยมีเพื่อนชื่อนี้นี่หว่า พอคิดได้นั่งคำแทบตาย มันเพียงแต่ไม่เปลี่ยนชื่อจริง ชื่อเล่น แต่มันดันเปลี่ยนเบอร์อีกด้วย ไม่รู้เปลี่ยนหนีเจ้าหนี้รึไง น่ากลัวจริงๆ เหอะๆๆ) มาว่ากันต่อเรื่องเที่ยวดีกว่า ฉันกะไอ้แอนก็นัดเจอกันที่ตึกที่ทำงานฉันเพื่อกินข้าวกันก่อนแล้วค่อยไปเจอไอ้เจี๊ยบกะน้องชายมันชื่อชมพู่ที่ slim ส่วนที่เหลือตามไปเจอกันที่ร้าน ให้ไอ้เจี๊ยบไปเอาโต๊ะก่อนตั้งแต่สามทุ่ม ฉันกะไอ้แนชไปถึงประมาณสี่ทุ่มโดนโทรจิกตลอดทางเลย พอไปถึงก็เดินเอาของไปเก็บรถไอ้เจี๊ยบก่อน เพราะว่าต้องไปนอนหอชมพู่กะไอ้เจี๊ยบที่เมืองทอง อ้อ..ลืมบอกไป … Continue reading →

ช่วงนี้เป็นช่วงที่ฉันเบื่องาน เบื่อชีวิต เบื่อทุกอย่างมากๆ เมื่อวานขณะกำลังนั่งทำงานอยู่เริ่มรู้สึกเหนื่อยก็เลยนอนลงหมอนที่โต๊ะทำงาน นอนแล้วตะแคงแล้วหันหน้าเข้าฉากอีกฝั่งนึง แล้วสิ่งที่ฉันเห็นก็คือ กระป๋องใส่ปากกาที่เอาสติ๊กเกอร์รูปฉันมาแปะๆไว้เยอะแยะมากมาย แล้วรูปนึงที่ฉันเห็นเป็นรูปแรกนั่นคือ รูปฉันคู่กับพี่อาร์ม โดยไม่ต้องคิดอะไรมาก น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่ต้องคิด นานแค่ไหนแล้วที่เราถ่ายรูปนี้ด้วยกัน แล้วรูปไหนนะเป็นรู้สุดท้ายที่เราถ่ายคู่กัน ถ้าจำไม่ผิดคือรูปที่ฉันถ่ายคู่กับเขาที่บ้านของเขาที่กำแพงแสน ข้างบ้าน ขณะที่เรากำลังย่างกุ้งกินกันตอนเย็น ทำไมหดหู่แบบนี้นะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เคยหมุนกระป๋องใส่ปากกาด้านที่มีรูปคู่กันเก็บเข้าข้างใน ไม่อยากเห็นอีก เพราะเห็นแล้วเป็นแบบนี้ แย่จัง ทั้งๆที่วันนี้จะไปเที่ยว อารมณ์มันน่าจะสนุก เมื่อวานก็ไปข้าวสารมา กินเหล้าไปร้องไห้ไป ดีจริงๆ วันนี้ก็คงซ้ำรอยเดิม กินเหล้าเคล้าน้ำตา คงเมาอีกเหมือนเดิม เหมือนอาทิตย์ที่แล้ว  เมาแล้วก็ดี สนุกดี เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงเมากัน เมาแล้วไม่ต้องคิดไรมาก ไม่ต้องรู้สึกเสียใจ หรือนึกภาพวันเก่าๆได้ เธอร้องไห้ง่ายจัง…อุ้มหมี เข้มแข็งได้แล้ว… โลกมันช่างเงียบเหงาจัง…เมื่อไม่มีเธอ … Continue reading →

ถึงเวลาอัพเดตกันอีกแล้ว ผ่านไปอีกอาทิตย์นึงอย่างรวดเร็ว แต่อาทิตย์นี้มีอะไรให้ทำเยอะแยะมากมาย เริ่มจากเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาไปนั่งกินไวน์ที่ to die for…เป็นการอุ่นเครื่องมันกลางอาทิตย์เลย ปลามาฉกตัวจากที่ทำงานเลย ตอนแรกไม่อยากไปอยากไปฟิตเนสมากกว่า แต่ว่าโดนปลาพูดซะ ปลาบอกว่า ไม่ไปก้อได้นะ แต่ที่นัดกันเนี่ยเพราะเธอเลยนะ แง่ว สรุปเลยต้องไป ก่อนไปกินไวน์แวะไปกินราเมนร้านอร่อยตรงทองหล่อก่อน อร่อยดี ถูกด้วย นัดหนิงไปเจอที่ร้านเลย กินเสร็จออกมารถปลาโดนล็อคล้อซะงั้น ต้องไป สน.ทองหล่อก่อน โทรหาเจ้าน้องตัวดี มันดันบอกว่า เดี๋ยวผมส่งเวปรุ่นให้แล้วไปหาดูว่าใครอยู่แล้วโทรบอกผม เดี๋ยวผมโทรบอกให้ เลยบอกว่า เออ..ง้านม่ะต้องละ เสียค่าปรับไปเลยก็ได้ ตำรวจนี่ม่อจิงๆนะ ไปเสียค่าปรับกลับได้เบอร์ตำรวจมาด้วยอีกตะหาก เหอะๆๆๆ พอจ่ายเสร็จก็ไปกินไวน์กันที่ to die for… ร้านนั่งสบาย เพลงเบาๆ กินไวน์ไม่ถึงชั่วโมงหมดละ ขวดละ … Continue reading →

อ่อนแออีกแล้ว คิดถึงพี่อาร์มอีกแล้ว วันนี้ยังนั่งคิดอยู่เลย ว่าจะมีใครมาทำให้ฉันลืมพี่อาร์มได้ไม๊ ถ้าถามว่า ณ ตอนนี้มีไม๊ ไม่มีเลย แล้วทำไงถึงจะเลิกเป็นแบบนี้ เป็นคนเดียวจริงๆที่ทำให้ฉันเป็นได้ถึงขนาดนี้ แต๋อย่างน้อยพี่เขาก็สอนให้ฉันเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวฉันเอง เรียนรู้ที่จะยอมรับกับความเจ็บปวด เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่กับรอยแผลในใจให้ได้อย่างมีความสุข ทุกวันนี้..ฉันก็มีความสุขในระดับนึง แต่ถ้ามีพี่อาร์มอยู่ข้างๆฉันคงมีความสุขมากกว่านี้ มันเป็นแค่ความรู้สึก ซึ่งจริงๆแล้ว อาจจะไม่มีความสุขเลยก็ไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่รุ้ว่ามันจะเป็นยังไง แต่ถ้าเลือกได้ฉันก็เลือกที่จะมีพี่อาร์มเดินอยู่ข้างๆเหมือนเดิม อยากมีพี่อาร์มให้กำลังใจเวลาฉันท้อ มีพี่อาร์มปลอบใจตอนฉันกำลังเสียใจ ผิดหวัง แต่ชีวิตเราเลือกไม่ได้ อย่างที่บอก เรียนรู้ที่จะอยู่กับรอยแผลเป็นในใจให้ได้อย่างมีความสุข มีความเจ็บช้ำไว้คอยเตือนใจว่าครั้งต่อไป ฉันจะทำมันให้ดีกว่าเดิม ฉันเองก็ไม่ดี ฉันไม่โทษพี่อาร์มเลย เพราะฉันเองที่ไม่ดีมากกว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่เอาแต่ใจ ฉันจะไม่ว่าเขาเรื่องใดๆเลยทั้งนั้น แต่อย่างว่า..ความรักไม่มีเวลาให้แก้ตัว ได้แต่อวยพรให้พี่มีความสุข เจอคนที่ดีกว่าหนูนะ ยังรักและหวังดีกับพี่เสมอ ไม่ว่าหนูจะอยู่ในสถานะใดสำหรับพี่ก็ตาม… 

นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้ดูหนัง 2 เรื่องติดกันในวันเดียว เมื่อวานไปหาหมอหน้ามาไปถึงตั้งแต่ 10.30 ห้างเปิดเลยฮี่ๆๆ แล้วก็ไปเอาบัตรคิวแล้วก็เดินเล่นกะเพื่อน วันนี้เพื่อนฉันติดเลี้ยงโออิชิ ที่ฉันอยากกินมานานมาก หลังจากเลิกกับคนดีไปก็ไม่ได้กินอีกเลย เพื่อนฉันคนนี้เลยนำเสนอจะเลี้ยง(มาจีบป่าวน๊า..เพื่อนๆตั้งคำถามฝากไว้^^)แล้วเขาก็มีบัตร imax ที่พารากอน ฟรี 4 ใบ เมื่อวานเลยไปดู sea monster กัน จองบัตรเสร็จเวลาเหลือเยอะเลยไปกินโออิชิที่ jusco รัชดากัน ชีวิตนี้เกิดมาไม่เคยไปเลยที่นี่ แต่ก็โอเค อยากกินโออิชินี่นา ก็ไปกับเขา กินจนพุงกางเลยก็รีบกลับมาดู sea monster ตอน 4.10 เย็น ก่อนเข้าโรงหนังแวะไปดูโน้ตบุคกันเพราะว่าฉันมีโครงการจะซื้อตัวใหม่ แล้วพอดีคนนี้เป็นโปรแกรมเมอร์น่าจะให้คำแนะนำที่ดีได้ เลยแวะไปดู ดูไปดูมาเพลินเลยเวลาหนังเข้าไปนิดหน่อย รีบวิ่งมาดูหนังกัน ตอนแรกๆก็ตื่นเต้นดีอ่ะ แต่พอหลังๆเริ่มน่าเบื่อ … Continue reading →

สืบเนื่องมาจากหลายอาทิตย์ก่อนต่อจากตาขวากระตุกภาคแรก เมื่อวันพุธตาขวาฉันก็กระตุกอีกแต่ว่าไม่รุนแรงนักฉันเลยไม่ใส่ใจอะไร มากมาย วันนั้นฉันนั่งทำงานไปจนถึงเที่ยง ก็มีหน้าต่าง msn pop up ขึ้นมา เป็นคนที่ไม่ได้อยู่ใน friend list ของฉัน สรุปแล้วเป็นทหารเรือคนเดิม ต่อจากตาขวากระตุกภาคแรกนั่นเอง(หากใครเพิ่งอ่านภาคนี้แล้วไม่เข้าใจให้ไปอ่านภาคแรกว่าชายผู้นี้เป็นใครกัน) เขากลับมาพยายามจะขอคืนดี ฉันเลยว่าไปบอกว่า ฉันไม่อยากกินหญ้าอีกแล้ว ฉันไม่เคยทำคุณเดือดร้อนเลยสักครั้งไม่เคยคิดร้าย ทำไมคุณไม่เลิกยุ่งกับฉันสักที เขาบอกว่า เขาลืมฉันไม่ได้ คิดถึงฉันตลอด ตอนนี้เขายกเลิกการแต่งงานกับคนนั้นไปแล้ว เพราะเขารู้แล้วว่าใครดีกับเขาที่สุด ผู้หญิงคนที่เขาจะแต่งงานด้วย หลอกเขาว่าท้องกับเขา เขาเลยต้องรับผิดชอบ แต่จริงๆแล้วลูกในท้องเป็นของคนอื่น (แล้วเกี่ยวไรกะฉันฟระ) เขาขอเจอฉันวันเสาร์ที่ผ่านมา แต่เพื่อตัดความรำคาญฉันเลยบอกว่าฉันมีนัดแล้ว โกหกไปว่ามีแฟนแล้วเป็นรุ่นน้องที่เป็นทหารเรือของเขาเอง เพราะเคยได้ยินว่า พวกนี้ถ้ารู้ว่าเป็นแฟนพี่ แฟนเพื่อน แฟนน้อง เขาจะไม่ยุ่งกัน แต่เปล่าเลยคตินี้ใช้กับคนนี้ไม่ได้ เขาบอกว่า … Continue reading →